“The Exiled: Siege”. Rzut oka na mechanikę – rozbudowa

Miasto rosło nieustannie. Wspaniała brama poprzedzona została kamiennym mostem, a główną ulicę wybrukowano. Drewniana zabudowa powoli ustępowała miejsca wyższym i smuklejszym kamiennym domostwom. Jednak nawet nad najwyższymi szczytami domów górowała katedra, która dzięki wysyłkowi wszystkich mieszkańców, stanęła przy głównym placu. Jej wysoka nawa została wzmocniona rzędami skrzydlatych przypór, onieśmielając podróżnych. Mistrzowie i murarze krzątali się po drugiej stronie placu, gdzie długie szeregi kolumn zapowiadały kolejny gmach miejski. Być może miała to być biblioteka, na którą mieszkańcy czekali już od wielu lat. Być może nowa siedziba gildii kupieckiej, której skarbce uginały się pod ciężarem złota. Za placem budowy widoczne były blanki wyniosłych kamiennych murów, które już dawno zastąpiły drewnianą palisadę. Aby jeszcze lepiej zabezpieczyć się przed niespodziewanym atakiem, zarządca miasta postanowił rozbudować również bryłę zamku stojącego na wyniosłym wzgórzu. Twierdza miała zyskać nową okrągłą wieżę, bardziej odporną na kamienne pociski miotane przez wrogie machiny. A wrogów można było spodziewać się w każdej chwili, ponieważ ziemia, na której stanęło miasto, została niedawno wydarta tubylcom za pomocą ostrzy mieczy i jęzorów ognia.

W dzisiejszym artykule znajdziecie garść najważniejszych informacji dotyczących etapu rozbudowy w grze The Exiled: Siege.

Cóż może cieszyć bardziej, niż widok miasta pnącego się powoli w górę? Liche ogrodzenie, które zastępowane jest palisadą. Palisada zamieniająca się w drewniany mur. Drewniany mur zastępowany kamiennym i flankowany potężnymi basztami. A wszystko to reprezentowane na planszy za pomocą zestawu kafli, które przedstawiają poszczególne etapy rozwoju każdego zakątka miasta.

Podczas każdej z czterech rund gry uczestnicy zabawy mają okazję na przygotowanie się do nadchodzącego starcia. W tym celu kompletują talię rozbudowy. Osobną dla obrońców, osobną dla napastnika. Każda talia rozbudowy składa się maksymalnie z 12 kart. Każda Karta Rozbudowy symbolizuje akcję podejmowaną przez gracza.

Jako obrońcy mamy do dyspozycji następujące karty: budowę/rozbudowę, budowę murów, budowę wież, fortyfikacje ziemne, szkolenie, budowę machin oraz naprawę.

Karty mogą służyć do zwiększania liczebności załogi twierdzy lub do obsadzania murów urządzeniami obronnymi. Mogą też pomagać w wynajdywaniu technologii nowych kart Rozkazów, kart Specjalnych lub kart Reakcji.

Niektóre z kart możemy łączyć w dłuższe sekwencje, pozwalające na wybudowanie wyższych poziomów budynków i fortyfikacji.

Napastnik ma do swojej dyspozycji podobne karty jak obrońcy, jednak zamiast rozbudowy miasta rozwija obozowisko. Napastnik posiada też w swojej talii karty, które służą do utrudnienia działań obrońców podczas ich rozbudowy – takie jak Odcięcie dostaw czy też Rozsianie zarazy.

Podczas przygotowywania oddziałów szturmowych może skupić swoją uwagę na zwykłych wojownikach, doświadczonych weteranach, potężnych olbrzymach, szybkich jastrzębiach, krwiożerczych pająkach, oddziałach dystansowych lub machinach oblężniczych.

Talie przygotowywane są w ukryciu przed przeciwnikami, dzięki czemu obrana taktyka jest zazwyczaj zaskoczeniem i może przesądzić o szybkim zwycięstwie.

Kluczowym elementem tej fazy gry jest wybór momentu rozpoczęcia szturmu. Napastnik pośród swojej talii rozbudowy umieszcza specjalną kartę Szturmu, która natychmiast po odsłonięciu rozpoczyna oblężenie.  Napastnik może ją umieścić w dowolnym miejscu talii dzięki czemu to on kontroluje sytuację.

Gracz może podjąć decyzję o skupieniu się na intensywnym treningu dużej ilości podstawowych jednostek i rozpoczęciu ataku, gdy obrońcy nie będą jeszcze gotowi. Może też w pierwszych rundach intensywnie rozwijać technologie, aby na koniec gry rzucić do walki armię wspomaganą najlepszymi kartami Rozkazów, wspieraną przez śmiercionośne machiny. Może raz za razem atakować nieprzygotowane wojska obrońców, nękając ich ciągłymi, ale słabszymi atakami. Może również osłabiać fortyfikacje trebuszami i balistami, aby uderzyć na zrujnowanym odcinku w najdogodniejszym dla siebie momencie. Ilość ścieżek rozwoju jest prawie nieograniczona.

Również obrońcy mają mnóstwo różnych strategii do wyboru. Czy dokonać szybkiej rozbudowy murów, aby zabezpieczyć się przeciwko niespodziewanym atakom? A może warto bardziej zaryzykować inwestując w budynki miejskie, co opłaci się w dłuższej perspektywie? Czy lepiej powierzyć swój los słabszym wojownikom i obsadzać nimi najbardziej narażone mury, czy też skupić się na łucznikach, którzy spróbują zatrzymać wrogów nim uda im się  dotrzeć w pobliże miasta? Być może najlepszym wyborem będzie wykopanie głębokich rowów i wilczych dołów? Czy dobrym rozwiązaniem będzie zgromadzenie stosów głazów, rozgrzanie kotłów ze smołą i wzmocnienie obrony katapultami? Tego typu dylematy będą Wam nieustannie towarzyszyć podczas gry.